ANT0104 Ultra wideband omnidirectionele antenne

Voor de praktische meting van antenne -directiviteitscoëfficiënt D definiëren we het uit de dimensie van de antenne -stralingstraalbereik.

Directiviteit D is de verhouding van de maximaal uitgestraalde vermogensdichtheid P (θ, φ) max tot zijn gemiddelde waarde P (θ, φ) AV op een bol in het verre veldgebied, en is een dimensieloze verhouding groter dan of gelijk aan 1. De berekeningsformule is als volgt:

Bovendien kan directiviteit D worden berekend door de volgende formule:

D = 4 pi / ω _a

In de praktijk wordt de logaritmische berekening van D vaak gebruikt om de directionele versterking van een antenne weer te geven:

D = 10 log ⁡ d

De bovenstaande directiviteit D kan worden geïnterpreteerd als de verhouding van het bolbereik (4π rad²) antennestraalbereik ω _a. Als een antenne bijvoorbeeld alleen naar de bovenste hemisferische ruimte straalt en het bundelbereik ω _a = 2π rad² is, dan is de directiviteit ervan:

Als de logaritme van beide zijden van de bovenstaande vergelijking wordt genomen, kan de directionele winst van de antenne ten opzichte van isotropie worden verkregen. Opgemerkt moet worden dat deze versterking alleen de directionele patroonstraling van de antenne kan weerspiegelen, in eenheid van DBI, omdat transmissie -efficiëntie niet als de ideale versterking wordt beschouwd. De berekeningsresultaten zijn als volgt:

3.01 Klasse :: dbi d = 10 log ⁡ 2 materiaal

De antenne -versterkingseenheden zijn DBI en DBD, waar:

DBI: wordt de versterking verkregen door de antennestraling ten opzichte van de puntbron, omdat de puntbron ω _a = 4π heeft en de directionele versterking 0db is;

DBD: is de winst van antenne-straling ten opzichte van halfgolfdipoolantenne;

De conversieformule tussen DBI en DBD is:

2.15 Klasse :: DBI 0 dbd materiaal